Përshkrimi i tërheqjes
Monumenti i shkatërruesit "Kerch" ndodhet në argjinaturën e qytetit të Tuapse dhe është një bllok i madh gur ranor, në skicë që i ngjan harkut të një anijeje me një spirancë admirali të bashkangjitur në të. Monumenti u ngrit në vitin 1968, në pesëdhjetëvjetorin e ngjarjeve tragjike që ndodhën në kohë të vështira për vendin.
Në pranverën e vitit 1918, ushtria e Antantës kapi Odessa, Nikolaev dhe Perekop kundër ushtrisë - kishte një kërcënim real të pushtimit të plotë të Krimesë. Këshilli i Komisarëve Popullorë, i kryesuar nga Lenini, vendosi të tërhiqte të gjithë flotën e Detit të Zi, me qendër në Sevastopol, në Novorossiysk, në mënyrë që të shmangte kapjen e anijeve nga gjermanët. Në total, dymbëdhjetë shkatërrues, dhjetë anije dhe tetë transportues, dy anije luftarake dhe pesë shkatërrues u transportuan në Novorossiysk. Si përgjigje, gjermanët, duke shkelur Traktatin e Brest-Litovsk, pushtuan Sevastopolin dhe i paraqitën një ultimatum udhëheqjes sovjetike duke kërkuar kthimin e flotës në Sevastopol brenda gjashtë ditëve. Meqenëse Ushtria e Kuqe në atë kohë nuk kishte forca të mjaftueshme për të rezistuar, u vendos të përmbytë të gjithë flotën.
Më 17 qershor 1918, ky vendim u krye, dhe shkatërruesi "Kerch" luajti një rol fatal në këto ngjarje. Vendimi për të përmbytur flotën shkaktoi një stuhi protestash si në mesin e popullatës dhe vetë marinarët. Mbështetësi i vetëm i zjarrtë i përmbytjes së flotës ishte komandanti i shkatërruesit "Kerch" - V. A. Kukel, i cili mori përsipër ekzekutimin e urdhrit. Në agimin e 19 qershorit, jo shumë larg Tuapse, shkatërruesi Kerch u fundos gjithashtu.
Vlen të përmendet se një pjesë e flotës megjithatë u shpëtua dhe anijet u transportuan në Tsaritsyn, ku flotilja ushtarake Volga-Kaspike u krijua mbi këtë bazë.
