Përshkrimi i tërheqjes
Shtyllat e Herkulit janë një nga tërheqjet kryesore natyrore në Marok, e vendosur 18 km nga qyteti i madh portual i Tangier. Shtyllat e Herkulit janë dy shkëmbinj të mëdhenj midis të cilëve kalon Ngushtica e Gjibraltarit. Një nga shkëmbinjtë, i vendosur në anën e kontinentit Evropian, i përket Britanisë së Madhe, dhe i dyti, në anën e kontinentit Afrikan, shkëmbi Jebel Musa, i përket shtetit të Marokut.
Shkencëtarët janë ende plotësisht të panjohur historia e saktë e origjinës së Ngushticës së Gjibraltarit dhe Shtyllave të Herkulit. Sipas mitologjisë greke, krijuesi i këtij monumenti natyror ishte Herkuli legjendar (Herkuli), i cili kreu shumë vepra heroike. Gjatë bredhjeve të tij, Herkuli përshkroi pikën përfundimtare të udhëtimeve të tij, duke shënuar fundin e tokës, i cili në kohët e lashta u bë pika kryesore referuese për të gjithë udhëtarët në det. Duke përdorur fuqinë e dhuruar nga perënditë, ai depërtoi në malin përmes të cilit vërshonte uji dhe u formua Ngushtica e Gjibraltarit. Dhe dy shkëmbinjtë e mbetur në brigjet e tij u quajtën Shtyllat e Herkulit. Sipas Platonit, ishte prapa Shtyllave të Herkulit që u vendos Atlantida misterioze.
Të dy shkëmbinjtë janë të përshtatur nga shpella të thella, krijuesi i të cilave, sipas legjendës, ishte gjithashtu Herkuli trim. Në Mesjetë, evropianët e pasur i vizitonin këto shpella për piknik. Në ditët e sotme, ato përdoren në mënyrë aktive nga tregtarët e suvenireve, sepse çdo ditë një numër i madh i turistëve vijnë për të parë këtë mrekulli madhështore të natyrës. Gjatë baticave të larta, të gjitha shpellat mbushen plotësisht me ujë deti.
Në këto shpella, të cilat janë ruajtur që nga koha neolitike, janë kryer vazhdimisht gërmime arkeologjike, gjatë të cilave janë gjetur shumë ekspozita interesante, përfshirë mjete primitive.
Shpellat ofrojnë një pamje madhështore të Detit Mesdhe.
