Përshkrimi i tërheqjes
San Lazzaro degli Armeni - Ishulli armen i Shën Lazarit është një ishull i vogël në pjesën jugore të lagunës veneciane pranë ishullit Lido. Ajo është pushtuar plotësisht nga manastiri i rendit Mkhitarist dhe për disa shekuj është konsideruar si një nga qendrat botërore të kulturës armene.
Vendndodhja e San Lazzaro në një distancë të konsiderueshme nga Venecia e bëri ishullin një vend ideal për stacionin e karantinës, i cili u shfaq këtu në shekullin e 12 -të. Pastaj në vend të saj u themelua kolonia lebroz e Shën Llazarit, shenjt mbrojtës i lebrozëve, pas të cilit u quajt i gjithë ishulli. Në shekullin e 16 -të, ishulli u braktis nga njerëzit për dy shekuj të gjatë, derisa në 1717 mbërriti këtu murgu katolik armen Mkhitar Sevastiysky, i cili më vonë u bë themeluesi i rendit Mkhitarist. Së bashku me një grup prej 17 pasuesish, ai u largua nga qyteti Morea, i cili në ato vite u bë skena e armiqësive midis Republikës Veneciane dhe Perandorisë Osmane. Në San Lazzaro, murgjit ndërtuan një manastir, restauruan një kishë të vjetër dhe krijuan një bibliotekë të madhe, dhe me kalimin e kohës ishulli u bë një qendër për kërkimet orientaliste. Murgjit kanë rritur territorin e ishullit në 30 mijë metra katrorë aktualë, që është katër herë madhësia e tij origjinale. Manastiri ka botuar vepra mbi historinë dhe filologjinë armene, vepra të letërsisë armene dhe materiale të tjera përkatëse që kanë marrë njohje në të gjithë botën shkencore.
Në 1816, Lord Bajroni vizitoi ishullin dhe studioi kulturën dhe gjuhën armene këtu. Dhoma ku qëndroi poeti i madh tani është shndërruar në muze. Duhet të them që për turistët ekskursionet kryhen nga vetë murgjit, të cilët tregojnë një koleksion të pasur të antikave orientale - mbi 4 mijë dorëshkrime armene dhe objekte arabe, indiane dhe egjiptiane. Ekziston edhe një mumje egjiptiane e ruajtur plotësisht midis ekspozitave. Gjithashtu vlen të përmenden kopshtet e manastirit me popullsinë e tyre të palluave.
