Përshkrimi i tërheqjes
Në pjesën lindore të Abtenau është kisha famullitare e Shën Blasius, e cila është tërheqja kryesore e këtij fshati. Ajo u ngrit në vendin ku kapela e Shën Anës ishte vendosur më parë. Sot famullia Abtenau numëron 5,200 katolikë që jetojnë drejtpërdrejt në Abtenau, si dhe në Weitenau, Wallengwinkel dhe Scheffau am Tennengebirge.
Përmendja e parë me shkrim e kishës në Abtenau daton në 1191. Në 1313, ndërtesa u rindërtua dhe mori formën e saj moderne. Si rezultat i një prej luftërave të shumta fshatare që u ndez këtu në fillim të shekullit të 16 -të, Kisha e Shën Blasius ra viktimë e një zjarri në 1525 - sipas dëshmitarëve okularë, ndërtesa "u bë e zezë si një vatër". Nga një aksident i madh, zjarri kurseu organin, të instaluar vetëm 7 vjet më parë, në 1518. Pothuajse menjëherë, filloi puna për restaurimin e kishës, dhe tashmë në 1540 ajo rimori pamjen e saj të mëparshme.
Stili arkitektonik i tempullit në Abtenau zakonisht i atribuohet periudhës së vonë gotike, megjithëse disa pjesë të ndërtesës u rindërtuan gjatë periudhës barok. Altari kryesor është zbukuruar me skulptura nga mjeshtri Simeon Friz. Në qendër është figura e Virgjëreshës Mari me Fëmijën, e rrethuar nga Shenjtorët Ruppert, Blasius dhe Maximilian.
Altari i majtë konsiderohet një simbol i vëllazërisë dhe është zbukuruar me një pikturë të Simon Stock, të pikturuar në 1684, që përshkruan një vizion të Shën Terezës, në të cilën iu shfaq Virgjëresha Mari. Dhe e drejta, e quajtur edhe ajo e familjes, është zbukuruar me imazhin e Familjes së Shenjtë në momentin kur engjëlli e bind Jozefin të marrë parasysh rrezikun dhe të ikë me gruan dhe fëmijën e tij.
Muret e kullës qendrore në 1939 ishin zbukuruar me afreske në temën e gjykimit të Solomonit, pikturuar në 1540, dhe në krahun e djathtë të kishës një gur me gjurmën e dorës së Zotit ishte ngulitur në mur.
