Përshkrimi i tërheqjes
Në bregun e djathtë të lumit Danub, përballë qytetit të Novi Sad, në fund të shekullit të 17 -të, filloi ndërtimi i Kalasë së Petrovaradin. Sidoqoftë, kërkimet arkeologjike kanë treguar se njerëzit kanë jetuar në këtë vend që nga kohra të lashta, dhe strukturat e para mbrojtëse u ngritën shumë para epokës sonë. Romakët gjithashtu ndërtuan një kështjellë të fortifikuar mirë në këtë vend, e cila u bë pjesë e strukturave kufitare përgjatë Danubit.
Në gjysmën e parë të shekullit të 13 -të, një manastir cistercian u ndërtua në mbetjet e një kështjelle romake, të themeluar nga murgj të ardhur nga Franca. Manastiri i kalasë qëndroi deri në shekullin e 15-të, pastaj ra nën sulmin e turqve, dhe më pas ata u dëbuan nga austriakët. Dhe kështu ata ndërtuan strukturën që ka mbijetuar deri më sot. Vërtetë, ndërtimi vazhdoi për gati njëqind vjet me ndërprerje, pasi konfliktet me turqit vazhduan.
Kalaja Petrovaradin konsiderohet si një nga fortesat më të ruajtura në këtë rajon të Evropës. Sipas legjendës, projekti i tij u zhvillua nga mjeshtri i ndërtimit të fortifikimit, Marquis de Vauban.
Kalaja ishte e vendosur në shpatin e një mali, pasazhe të shumta nëntokësore ishin vendosur nën të, gjatësia e mureve të kalasë tejkalonte pesë kilometra, dhe zona e zënë nga kala ishte më shumë se njëqind hektarë. Kalaja u quajt "Gjibraltar në Danub", pasi nuk u pushtua kurrë. Anëtarët e dinastisë Habsburg e zgjodhën atë si një vend për të ruajtur gjërat e tyre me vlerë.
Në mesin e shekullit të kaluar, kala pushoi së kryeri funksione ushtarake, u mor nën mbrojtjen e shtetit dhe në fund të shekullit ajo mori statusin e një vendi të trashëgimisë kulturore. Sot brenda mureve të kalasë ka një muze dhe një arkiv të qytetit, një planetarium dhe një observator, salla ekspozitash dhe punëtori artistësh, ngjarje kushtuar verës, mbahen festivale muzikore. Në anën tjetër të Danubit, përballë kalasë, është Qyteti i Vjetër i Novi Sadit, i cili mund të arrihet përmes një ure.
