Përshkrimi i tërheqjes
Vetmia Kitaevskaya ndodhet në një trakt piktoresk të rrethuar nga kodra të pyllëzuara të Dnieper. Zona mori emrin falë fjalës turke "kinë", që do të thotë "fortifikim". Kjo konfirmohet nga fakti se një nga kodrat, e cila kufizohet me traktin nga lindja, quhet Kitay-Gora, në të cilën ende mund të shihni mbetjet e mureve të vendbanimit të lashtë rus që mbronin Kievin nga jugu.
Në shekujt XVI-XVII, këto vende u tërhoqën nga vëllezërit nga Lavra Kiev-Pechersk, e cila themeloi manastirin e shpellës dhe sketën Lavra këtu. Data zyrtare e lindjes së shkretëtirës Kitaevskaya konsiderohet të jetë 1710, por ajo bëhet një vend popullor pelegrinazhi vetëm në shekullin XIX. Në të njëjtën kohë, u formua ansambli i fundit i shkretëtirës: oborri i manastirit fitoi një formë gjashtëkëndore, ai strehoi Kishën e Trinitetit, kullën e kambanës, tryezën, shtëpinë e abatit, një shtëpi për klerikët e moshuar, një ndërtesë vëllazërore, ndërtesat e qelizave dhe një gardh. Një fabrikë qirinj gjithashtu punoi këtu.
Pas revolucionit, një koloni e fëmijëve u vendos në territorin e shkretëtirës Kitaevskaya, megjithëse tempujt vazhduan të funksionojnë. Në vitet '30, manastiri u likuidua përfundimisht, dhe territori dhe ndërtesat e tij u transferuan në dispozicion të institutit kërkimor.
Ringjallja e manastirit filloi vetëm në vitet '90, kur Kisha e Trinitetit u transferua në dispozicion të kishës. Pas gërmimeve arkeologjike, shpellat e manastirit u pajisën dhe u vunë në punë. Manastiri mori statusin e një manastiri të pavarur në 1996. Sot manastiri është një vend i jashtëzakonshëm që tërheq mijëra turistë dhe pelegrinë. Këtu grumbullohen grimcat e relikeve të pothuajse të gjithë apostujve (me përjashtim të Gjon Teologut dhe Judës Iskariot), si dhe shenjtorë të tjerë të famshëm.
